جمعه, ۱۴ تیر ۱۳۹۲، ۰۱:۰۱ ب.ظ
ما جمعه را به عشق تو تعطیل کرده‌ایـــم...
خـــدایا!
کجاست آن محبوبِ آمدنی که کژی‌ها را سامان می‌بخشد و کاستی‌ها را جبران می‌کند؟
کجاست آن فجــر سر زدنی، آن خورشید درخشیدنی، آن امید آمدنی که ظلمت یلدای ستمگران را پایان می‌بخشد؟
کجاست آن ذخیره‌ای که فریضه‌ها و سنت‌های الهی را باز می‌نمایاند؟
جانم فدای تو!
ای غایبی که ظهور به تو معنا می‌شود و وجود از تو تجسم می‌یابد؛
دلهای ما هماره آکنده از حضور حیات‌بخشِ توست...!
سید مهدی شجـاعیای غایبی که ظهور به تو معنا می‌شود و وجود از تو تجسم می‌یابد؛
دلهای ما هماره آکنده از حضور حیات‌بخشِ توست...!
