السلام علیک یا جوادالائمه (ع)
امروز تمام آیینهها در سوگ جوانترین امام لبریز درد و آهاند و انگار خورشید هم از جهل و خیانت کسانی که حقیقت خورشید را انکار کردند، در کسوف افتاده است. آسمان داغ ستاره بیست و پنج سالهاش را ضجه میزند و بغض ناشناختهای گلوی زمین را میفشارد و این غم افلاک را به آتش میکشاند. داغی که بر آلالهها و شقایقهای جوان دشت، ریخته شده است. داغ جوانترین امام، داغ امامی که خورشید هم درسآموز سخاوتش بود ...
امروز زمان وداع عالم خاک با فرزند افلاک است. فرزندی که در کودکی جوانه امامتش، اعجاز امامت را به تصویر کشید، فرزندی که از پرتو آیینه وجودش، انوار حق، بر دلها تابید و گمگشتگان مسیر حق را به حق رهنمون شد. فرزندی که کاخ مامون از هیبت حیدریاش به لرزه میافتاد و اقیانوس علم لدنیاش، عطش جهل بشر را جرعه جرعه فرو مینشاند.
یا جواد الائمه (ع) هر چند دست ما از آستان شما کوتاه است، اما دل بر ضریح شما بستهایم و کبوترانه بر گنبد و گلدستههایتان بال گرفتهایم تا با کرامت ازلیاتان، جرعهای از دریای معرفت را به ما بچشانید و ما را در رسیدن به مقام قربتان یاری کنید.
