
ای باغ ارمـ
که یادوارههای مرا در خود جای دادهای
ای زیباترین جلوه طبیعت در قلبِ شیراز
هر گاه که در تو قدمـ می زنمـ
گویی هر لحظه ممکن است چیز تازهای در جهان روی دهد
مثلا
ناگهان یک دشت گل سرخ پیش رویمـ بشکفد
یا ابرها به زمین بیایند
یا بارانی از الماس و ابریشم بر زمین ببارد ...