تــهران . 5 اسـفـند 91 . دریـافـت جایـزه‌ی تـعالـی مهنــدسی

[+]

دیدگاه‌ها و برنامه‌های رضا محمدیان

شهر مثل یک موجود زنده است. یک موجود زنده برای آن‌که بتواند به حیات خود ادامه دهد بایستی بر مشکلات پیش رویش غلبه کند. لذا باید مشکلات و معضلاتش شناخته و برای رفع آن برنامه‌ای طراحی شود. توانایی‌هایش کشف و از آن برای سرعت بخشیدن به پیشرفتش استفاده شود. برای همین است که هر شهری برنامه‌ای جدای از دیگر شهرها می‌طلبد. اما:

شهر شیراز چه مشکلاتی دارد؟

توانایی‌هایش چه هستند؟

برنامه‌ای که بتواند این شهر را در مسیر آبادانی قرار دهد چیست؟

پاسخ به این سه پرسش، دیدگاه‌ها و برنامه‌های رضا محمدیان را برای شهر شیراز روشن می‌کند.

شهر افسونگر

شیراز شهری‌ست با جاذبه‌های گردشگری بسیار؛ شلوغی تعطیلات عید و تابستان نشان‌دهنده‌ی سرازیر شدن خیل عظیم مسافر به این شهر است. همچنین در مسیر شهرهای حاشیه‌ی خلیج فارس قرار دارد؛ لذا هرکسی در مسیر مسافرت به جنوب از شیراز هم می‌گذرد. همین موجب رونق کسب و کار ساکنان شیراز می‌شود. تراکم پزشکان متخصص در این شهر یکی دیگر از دلایل مسافرت در تمام سال است. این شهر از قدیم به باغ‌های سبزش و هوای مطبوعش مشهور بوده است و مردمانش به میهمان نوازی شهره بوده‌اند.  همه‌ی این‌هاست که مسافران را مسحور افسون شیراز می‌کند.

 

روی‌ دیگر سکه

اما از سویی دیگر شیراز شهری قدیمی است، بافت‌هایش فرسوده‌اند،‌ خیابان‌هایش باریک هستند و باغ‌هایش در تملک همه‌ی مردم نیست. ترافیک هوایش را آلوده کرده و راه‌اندازی پارکینگ و ساختن مترو در آن به کندی صورت می‌گیرد و شلوغی بیش از اندازه‌ی خیابان‌ها، روان شهروندان و حتی مسافران را آزرده کرده است و با وجود همه‌ی فرصت‌های بزرگی که از آن یاد شد، مشکل بیکاری دغدغه‌‌ی بسیاری از شیرازی‌هاست.

میانبری به سوی پیشرفت

با مروری اجمالی بر توانایی‌های بالقوه و مشکلات پیش روی شهر شیراز چه چاره‌ای می‌توان اندیشید؟

رضا محمدیان معتقد است کلید حل این مشکلات در مشارکت است. همان‌طور که در شهرهای کوچک‌تر و حتی روستاها بخش بزرگی از مدیریت شهر و سامان دادن زندگی مردم بر عهده‌ی خودشان است و کدخدا  و ریش‌سفیدان بیشتر نقش نظارت دارند تا اجرا، می‌توان در شهرهای بزرگ هم از این الگو پیروی کرد.

مشارکت مردم و شهرداری می‌تواند مشکلات این شهر را حل کند اما در یک برنامه‌ی منسجم و هدفمند و از پیش طراحی شده. منظور از برنامه فقط یک طرح درازمدت نیست که همه را از انجام آن ناامید کند بلکه می‌توان با برنامه‌های کوتاه‌مدت کاری کرد که کام همه با هم شیرین شود. برای دانستن شرح گسترده‌ترِ برنامه‌های رضا محمدیان، منتظر بمانید.

رضــا محــمدیان کیست؟

شیراز شهری‌ست با قابلیت‌های ویژه. شهری که هم جاذبه‌های تاریخی دارد، هم مهد ادب و فرهنگ است. پزشکان قابلی دارد و در حوزه‌ی تجارت الکترونیک حرف‌های بزرگی برای گفتن دارد و همه‌ی این‌ها می‌تواند موجب رونق زندگی ساکنانش باشد اما همیشه یک سوال ورد زبان شیرازی‌ها است: چرا این همه توانایی نهفته در شیراز، چرخ‌های رونق شهر ما را با سرعت مطلوب نمی‌چرخاند؟ شاید اولین جوابی که به ذهن برسد این باشد که برای کارهای بزرگ، هم همت والا نیاز است هم تجربه‌های بزرگ و در یک کلام کارهای بزرگ، مردان بزرگ می‌طلبد.

رضا محمدیان متولد 1354 است، مدرک مهندسی عمران دارد و کارشناس ماده‌ی 27 نظام مهندسی است؛ اما نقطه‌ی برجسته‌ی کارنامه‌ی شغلی‌ او فعالیت در پروژه‌های عمرانی بزرگ است. ساخت هزار و ششصد و نود و پنج واحد مسکن مهر  استان فارس که بزرگترین پروژه‌ی پایان یافته‌ی مسکن مهر محسوب می‌شود؛ ساخت مجتمع یک‌صد و سی و هفت واحدی غدیر در بافت فرسوده شیراز و پروژه‌ی چهارصد و هشتاد و هفت واحدی مسکن جزیره‌ی کیش و ده‌ها پروژه‌ی عمرانی بزرگ دیگر، کارنامه‌ی تجربی او را پربار کرده است. چیزی که از آن می‌توان به عنوان سرمایه‌ای بزرگ در در حوزه‌ی دانش و عمل یاد کرد و نکته‌ای که باعث شد او را به عنوان مهندس نمونه‌ی سال 91 انتخاب کنند. محمدیان همچنین در حال حاضر مشغول تحصیل در رشته‌ی علوم سیاسی مقطع کارشناسی ارشد است تا افق نگاه بازتری نسبت به مسائل جامعه در حوزه‌های کلان به‌دست آورد. 

رضا محمدیان اگرچه مرد میدان عمل است اما معتقد است دنیای امروز، بیشتر از آن‌که محتاج یک فرمانده باشد بر مدار مشارکت و همکاری می‌چرخد و بهتر است هرکسی یک جزء کوچک از یک کار بزرگ باشد تا مرد بزرگ کارهای کوچک.  از این روست که او اعتقاد دارد برای داشتن یک شهر زیبا، آباد و البته پررونق، نمی‌توان تنها به تجربه‌ی شخصی تکیه کرد و مشارکت، رکن اصلی رسیدن به این هدف است. او روی سهم تمام شهروندان شیراز در به ثمررسیدن اندیشه‌هایش حساب می‌کند و آن‌ها را شریک برنامه‌های بزرگش می‌داند.