سالروز میلاد حضرت جـوادالائـمه(ع) فرخنده باد

اهداف و برنامه‌های مهندس رضـا محـمدیان

     یک: تغییر جایگاه شورای‌شهر برای خدمت به «شهروندان» به‌ جای شورای‌شهر در خدمت «شهرداری»

1-پیگیری و طراحی مدیریت واحد شهری برای خاتمه دادن به ناهماهنگی‌های مدیریت شهر

2- طراحی شیوه‌هایی که از طریق آن دستگاه‌های خدمات‌رسان شهری پاسخگوی خواسته‌های مردم باشند.

3-هماهنگ‌سازی سازمان‌های خدمات‌رسان نظیر سازمان آب، برق، تلفن و گاز با یکدیگر برای جلوگیری از مشکل دوباره‌کاری و تحمیل هزینه‌های مادی به شهر

4-پیگیری خواسته‌های کلان شهروندان در امور اقتصادی، فرهنگی، گردشگری و ... از سازمان‌های مسئول

5- تلاش برای دریافت سهم بزرگ‌تری از بودجه‌های ملی و اختصاص آن به طرح‌های بزرگ عمرانی شهر

 

 

دو: برجسته‌ کردن امتیازات شیراز به عنوان سومین حرم اهل‌بیت‌(ع)، قطب پزشکی،فرهنگی و گردشگری در کشور

1-احیا و تقویت ارزش‌های مذهبی با تکیه بر وجود حرم شاه‌چراغ(ع) و امام‌زادگان مکرم در کلان‌شهر شیراز

2-زنده کردن هویت اصیل فرهنگی و تاریخی شیراز با تکیه بر حضور صدها اثر تاریخی و مقابر بزرگترین شاعران ایران در شیراز

3- برجسته‌تر کردن اعتبار علمی شیراز برای جذب سرمایه‌های مادی و معنوی  با تکیه بر دانشگاه‌های معتبر در شیراز

4-رونق‌بخشی به صنعت گردشگری با تکیه بر موقعیت جغرافیایی ویژه‌ی شیراز در جنوب کشور

5-تلاش برای هدایت سرمایه‌های کوچک و بزرگ به حوزه‌ی درمان با توجه به جایگاه مهم شیراز در بخش پزشکی کشور و خلیج‌فارس

6-طراحی برنامه‌‌ی جامع پیشرفت شیراز با چشم‌انداز بلندمدت با تکیه بر تمام امتیازات مهم مذهبی، فرهنگی، تاریخی، پزشکی و گردشگری

 

 

سه: ساختن بستری برای مشارکت شهروندان در امور مهم:

1-بهره گرفتن از تجربه‌ی مشاوران روحانی، صاحب‌نظران فرهنگی، نخبگان دانشگاهی و استفاده از توانایی جوانان در کنار همدیگر با تاکید بر اصل شایسته‌سالاری

2-پیوند دادن بخش‌های مختلف جامعه با هم و تصمیم‌گیری بر اساس نیازهای همه‌ی شهروندان و پرهیز از تصمیمات سلیقه‌ای

3-باز کردن فضا برای ایجاد نهادهایی با مدیریت مردمی و تقویت مراکز فرهنگی و مذهبی برای ترویج روحیه‌ی مشارکت در جامعه و صیانت از حقوق شهروندان

4-فراهم کردن سهم حداکثری برای مشارکت مردم در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، ورزشی و ... از طریق زیرساخت‌ها

5-واگذاری امور اجرایی به بخش خصوصی و مدیریت ستادی امور برای کاهش کاغذبازی در ادارات دولتی

6-حمایت از  فعالیت‌های عام‌المنفعه و خیریه با کمک از مجوزهای مفید و قانونی در قانون شهرداری‌ها

7-مشارکت با معتمدان و افراد امین جامعه به عنوان ناظر برای حفاظت از منابع مادی و معنوی شهر، ارتقاء حقوق شهروندان و تعریف تازه‌ای از شهروند نمونه

8-ارتقای جایگاه شهروندان به عنوان صاحبان اصلی شهر و پاسخگو ساختن سازمان‌های خدمت‌رسان به خواسته‌های آنها

9-شفاف‌سازی عملکرد شورای شهر و سایر سازمان‌ها با تاکید بر ارائه‌ی اطلاعات و گزارش عملکردها از طریق رسانه‌های مکتوب و غیرمکتوب

 

 

چهار: برنامه‌ریزی برای مدیریت بهینه‌ی عمرانی و اقتصادی:

1-برنامه‌ریزی برای افزایش امکانات حمل و نقل شهری و جلب مشارکت مردم به عنوان بخش خصوصی برای حل مشکل ترافیک

2-جذب سرمایه‌گذاری سالم در پروژه‌های مهم اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی، رفاهی و خیریه در شهر

3-هدایت طرح‌های درآمدزا و کارآفرین عمرانی و اقتصادی به سمت بخش‌های محروم‌تر شیراز برای رونق بخشیدن به کسب‌وکار در مناطق محروم و رفع مشکل حاشیه‌نشینی

4-توجه ویژه به حفظ باغات قصرالدشت که سرمایه‌ی عمومی شهر هستند از طریق ایجاد کسب درآمد گردشگری و ارتقای معیشت باغداران با تاکید بر حفظ رعایت حقوق مالکین و حقوق عامه‌ی مردم

5-تلاش برای افزایش زمینه‌های تفریحی و رفاهی از طریق ساخت پارکینگ‌های عمومی، بوستان‌ها، مراکز گردشگری و فرهنگی بزرگ و احیای کمربند سبز شیراز

6-بررسی مشکلات اصلی که باعث راکد ماندن صنعت توریسم فرهنگی، مذهبی، پزشکی در شیراز شده و ایجاد راهکار برای مشارکت بخش خصوصی برای حل این مشکلات

7-آسان‌سازی فعالیت عمرانی در بافت فرسوده‌ی شیراز از طریق رفع موانع اداری، فراهم کردن تسهیلات، بازبینی طرح‌های مانع‌تراش و هماهنگ کردن سازمان‌های دخیل در احیای بافت فرسوده با شهرداری

8-هم‌اندیشی با سازمان‌های مسئول برای خارج کردن مشاغل مزاحم رفاه شهری و پادگان‌های نظامی از شیراز و گسترش مراکز اداری جدید خارج از مناطق مرکزی شهر

9-ایجاد راهکارهایی برای تمام شدن پروژه‌های عمرانی بزرگ در کمترین زمان ممکن

  

 

پنج: بازگرداندن شهر شیراز به جایگاه واقعی فرهنگی، مذهبی و اجتماعی خود.

1-احیای سنت احترام به پیشکسوتان و بزرگان در همه‌ی حوزه‌ها و بازسازی ارزش‌های معنوی واقعی

2-زنده ساختن روحیه‌ی همکاری جمعی و مشارکت در همه‌ی عرصه‌ها بر اساس سود و زیان همه‌ی مردم

3-ایجاد فضای معنوی و مادی برای فعالیت‌های دسته‌جمعی مردم در زمینه‌های مذهبی، اجتماعی، ورزشی و...

4-استفاده از تجربه‌های بازنشستگان و معتمدان برای نظارت بر فعالیت‌های شهری و شهروندی در یک شبکه‌ی نظارتی قابل اعتماد

5-تلاش برای زنده ساختن فرهنگ شرقی و معماری اسلامی از طریق بازسازی نماهای شهری که نشان‌دهنده‌ی هویت و اصالت شهر هستند

6-ایجاد زیرساخت‌هایی برای تاسیس خانه‌ی محلات، فرهنگسرا، مراکز مشاوره، ورزشگاه‌های محلی، کتابخانه و واگذاری مدیریت آنها به نهادهای مردمی

از مهندس رضـا محمدیان حمایت می‌کنیم...

گزافه نیست اگر بگویند شیراز عروس ایران است که خاکش شاهراه تمدن پارس بوده و آسمانش مزین به گنبد فیروزه‌ای امام‌زادگان است؛ دامنش زمردفام از باغ‌های خرم بوده و هوایش مطبوع از طبع لطیف شاعران است و به تعبیر رهبر فرزانه‌ی انقلاب: "شیراز در تمامی دوران‌ها در نگرش مردمان در قله قرار گرفته است."

نگاه داشتن شیراز  با جمعیتی بیش از یک و نیم میلیون نفر بر قله‌ی افتخار مسئولیتی بزرگ است و نیازمند مدیرانی محک‌خورده که در دیدن فرصت‌ها تیزبین باشند و در جامه‌ی عمل پوشاندن به آرزوها خوش‌نیت و باتجربه.  مدیرانی که همه‌ی اندوخته‌هایشان را در کاسه‌ی مشارکت بگذارند و دست مردان آبدیده‌ی رزوگار را به گرمی بفشارند.

حال که بعد از چهار دهه از عمر انقلاب، مشارکت شهروندان برای تعیین سرنوشت شهرشان بر درخت شوراها به ثمر نشسته است، وقت آن است که بیش از پیش به این ثمره‌ی مبارک بها دهیم و کسانی را انتخاب کنیم که تنها دغدغه‌شان بازگرداندن افتخار به شیراز است و کوله‌بارشان تجربه است و سرمایه‌شان تعهد و تخصص.  

مهندس رضا محمدیان فرزند شیراز است؛ جوانی از نسل انقلاب که در مکتب اخلاص و تعهد پا گرفته و دغدغه‌اش شیراز است، شیرازی شایسته‌ی مردمان صمیمی‌ و قدرشناسش. او ایمان دارد که تجربه‌هایش در سایه‌ی حضرت حق، چراغ راهش خواهد بود. همت والای او بوده که دوستانی چون خودش را در کنارش قرار داده تا مردم این شهر را از حضور یکی از مردان محک خورده‌ی شیراز آگاه سازند؛ موفقیت‌ در عرصه‌ی مدیریت فرهنگی و عمرانی شهر و  گذشته‌ی پاکِ او بوده که همراهانش را مصمم ساخته دست او را به یاری بفشارند و در چهارمین دوره‌ی انتخابات شورای شهر حامی‌اش باشند. از یاد نبریم که شیراز جامه‌ای نو می‌خواهد و دست به دست کسی بدهیم که طرحی نو در اندیشه دارد.

افتتاح مجتمع آموزشی میـعاد امام‌رضا(ع)

مجـتمع آموزشی پسرانه‌ی غیـردولتـی میـعاد امام رضـا(ع)
موسس و رئیـس هیئت مدیـره: مهندس رضـا محـــمدیان
افتتاحیه: سـه‌شنبه 31 اردی‌بهشت‌‎ماه 92
هم‌زمـان با میلاد جـوادالائمــــه(ع)

پرچـمِ شیــــــراز را بالا نگــه‌داریم!

یک شـهر . یک امیــد . یک فرصـتِ تازه

دروازه قـرآن

باغِ عفیـف‌آباد

باغِ جـهان‌نـما

باغِ ارم

مسجـدِ نصیـرالملـک

یـا من ارجـوهُ لکــل خیـــــر

ای صــبا نِکهتى از خاکِ ره یار بیــار        ببـر اندوهِ دل و مژده‌ی دلدار بیــار

نکته‌ی روح‌فزا از دهنِ دوست بگو          نامه‌ای خوش‌خبر از عالمِ اسرار بیار

تا معطر کنم از لطفِ نسیمِ تو مشام      شمّه‌ای از نفحاتِ نفسِ یار بیــار

خوشـا شیـرازِ جنّـت‌تــــراز...

پانزده اردی‌بهشت، روز شیراز بر شیرازی‌های نازنین و تمامی هم‌وطنانِ جـان،

فرخـنده باد.

حرم مطهر شاه‌چـراغ . عکس‌ها از: محمدهادی خسـروی . عکاسِ توانمند شیرازی

جشنِ گلاب‌گیـران میــمند فارس . عکس‌ها از خبــرگزاریِ مهر

مصـاحبـه با مهندس رضـا محـمدیان به بهانه‌ی روز شیــراز

*آقای محمدیان! نامگذاری یک روز به نام شیراز در تقویم رسمی کشور چه فرصت‌هایی را در سطح ملی در اختیار این شهر قرار می‌دهد؟ 

برای پاسخ به این سوال شاید بهتر باشد که اول از خودمان بپرسیم چرا شیراز و چرا اردیبهشت؟ وقتی جواب این سوال مشخص شود، خود به خود فرصت‌ها هم معلوم خواهند شد.

اما درباره‌ی بخش اول که چرا شیراز؟ باید بگویم این شهر ویژگی‌های مثبت زیادی دارد. اگر مثلا اصفهان دارای معماری بی‌نظیر دوره‌ی صفوی است، تخت‌جمشید که یکی از بزرگترین آثار باستانی جهان است در نزدیکی شیراز  قرار دارد. اگر مقبره‌ی فردوسی در مشهد است اما پرآوازه‌ترین شاعران پارسی‌گوی، حافظ و سعدی، در این خاک زیسته‌اند و از همه‌ی این‌ها بالاتر حرم مطهر شاه‌چراغ(ع) خاک شیراز را نورانی کرده. باغ‌های شیراز و فضای خرم و سبز اطراف این شهر شهره‌ی خاص و عام است و به قولی "آنچه خوبان همه دارند، شیراز یک‌جا دارد."

و اینکه چرا اردیبهشت؟ تنها یک لقب این شهر که از قدیم به جا مانده برای وصف این شهر در اردیبهشت کفایت می‌کند. وقتی می‌گویند شیرازِ جنت‌تراز یعنی که در اردیبهشت، شیراز با بهشت برابر می‌شود. حالا اگر همه‌ی این‌ها را کنار هم بگذارید، به‌خوبی متوجه می‌شوید که چه فرصت بی‌نظیری فراهم است. فرصتی برای گردهم‌ آمدن اهل ادب در جوار شاعران، بهانه‌ای برای زیارت حرم‌های مطهر حضرت شاه‌چراغ و بی‌شمار امام‌زادگانی که به این شهر برکت بخشیده‌اند. بهانه‌ای برای تفرج در بناهای تاریخی و باغ‌های سبز. به هر روی هرکسی و به هر بهانه‌ای می‌تواند به این شهر سفر کند و مهم‌تر این‌که شیرازی‌ها به میهمان‌نوازی شهره هستند. روز شیراز می‌تواند زمانی برای پذیرفتن بی‌شمار میهمانانی باشد که به بهانه‌های مختلف به این شهر سفر می‌کنند و همین بزرگ‌ترین فرصت برای رونق شهر در حوزه‌های فرهنگی، مذهبی و اقتصادی است.

*این‌ نکاتی که ذکر کردید اغلب فرصت‌های کوتاه مدت هستند؛ در دراز مدت چه فرصت‌هایی رقم می‌خورند؟

در بعضی شهرهای جهان، به خاطر معروف بودن تنها یک محصول آن شهر، یک هفته کارناوال برگزار می‌شود. مثلاً در یکی از شهرهای هلند جشنواره‌ی پنیر برگزار می‌شود. چرا؟ چون پنیر آن شهر معروف است. ولی آیا من که این سر دنیا نشسته‌ام از اول می‌دانستم که پنیر این شهر معروف است؟ مسلماً نه. برنامه‌ریزان آن شهر طی چندین سال برگزاری برنامه‌های جذاب کاری کرده‌اند که همه خبردار بشوند. نتیجه‌ی این برنامه‌ریزی چندساله آن می‌شود که به مرور دیگر نیازی به معرفی نیست. گردشگران از جاهای مختلف دنیا هزینه می‌کنند و به آن شهر سفر می‌‌کنند. صاحبان صنایع غذایی برنامه‌ریزی می‌کنند تا عمده‌ی محصولشان را در این موعد زمانی بفروشند. حالا پتانسیل‌های بی‌شمار شیراز را به خاطر بیاورید؛ وقتی برگزاری جشنواره‌ی پنیر می‌تواند یک شهر را این‌قدر مشهور کند و این‌همه توریست به آن شهر بکشاند، این‌همه توانمندی شیراز مطمئنناً فرصت‌های طلایی بیشتری پدید می‌آورد که سالیان متمادی به رونق این شهر کمک خواهد کرد. در واقع وقتی صحبت از فرصت می‌شود نباید به این روز، فقط به چشم یک روز نگاه کرد؛ بلکه بهتر است افق‌های بلندمدتی را که این یک روز فراهم می‌کند در نظر داشت و با این نگاه برای روز شیراز برنامه‌ریزی کرد.

*صحبت از برنامه‌ریزی شد. چیزی که همیشه درباره‌اش حرف‌های خوب می‌زنند اما در عمل همه‌ چیز روی کاغذ می‌ماند. فکر می‌کنم این اتفاق برای شیراز و روز شیراز هم افتاده است. فکر می‌کنید مشکل کار کجاست؟ چرا شیراز با این همه توانمندی نتوانسته پذیرای میهمانان بسیار باشد؟

این مساله از دو جنبه قابل بررسی است. اول این که آیا برنامه‌هایی که برای این روز ریخته می‌شود هم‌جهت با آن اهدافی که درباره‌اش حرف زدیم هستند یا نه؟ دوم این‌که بر فرض که برنامه‌هایی برای به ثمر رساندن توانایی‌های شیراز ریخته شود، کلید عملی شدن آن‌ها چیست؟

برای بخش اول حرفم فکر می‌کنم برنامه‌ها بیشتر دهان‌پرکن بوده‌اند تا چشم‌گیر. مثلاً دعوت از سفیران حاضر در ایران برای شرکت در برنامه های روز شیراز چقدر باعث شهرت این شهر میان مردم ایران و سایر کشورها می‌شود؟ عملاً خیلی کم؛ اما مدیران شهری تمام انرژی و سرمایه‌ی مادی و معنوی موجود را روی چنین برنامه‌هایی می‌گذارند. شاید خیلی‌ها توی همین شهر هم اصلاً خبر نشوند که چنین اتفاقی توی شیراز افتاده. یعنی خود مردم شیراز هم درگیر ماجرا نمی‌شوند چه برسد به مردم ایران و مردم کشورهای دیگر.

برای بخش دوم عرایضم هم یک مثال داخلی می‌زنم. خیلی‌ها درباره‌ی جشنواره‌ی تابستانی کیش شنیده‌اند. یکی از جذابیت‌های این جشنواره آن است که مردم به انگیزه‌ی تخفیف‌هایی که در این جشنواره هست طوری برنامه می‌ریزند که در تابستان گرم بروند کیش. در کنار آن برنامه‌های متنوعی تدارک دیده می‌شود؛ مثلاً از هنرمندان دعوت می‌کنند آنجا برنامه‌ی زنده اجرا کنند. همین کار الان در سرعین اجرا می‌شود. اسمش را هم گذاشته‌اند جشنواره‌ی زمستانی سرعین تا مردم راغب شوند در سرما و برف و بوران بروند سرعین. حالا در روز شیراز که در بهترین فصل این شهر هم واقع شده، هیچکدام از این اتفاق‌ها نمی‌افتد. چرا؟ جواب این چرا در میزان مشارکت مردم نهفته است. یعنی مردم در این جشن شریک نیستند. برنامه‌ای برای تشویق تورهای گردشگری ریخته نشده تا آنها مسافران را در این روز به شیراز بیاورند. از آن طرف برنامه‌ای در این هفته تدارک دیده نشده که مسافر رغبت کند به این شهر بیاید. همه از شیراز فقط همان چیزهایی را می‌دانند که همیشه گفته شده است.

*با این توضیحات، فکر می‌کنید راهکار عملی رونق بخشیدن به برنامه‌های روز شیراز چیست؟

اول این‌ که یک کمیته از همه‌ی کسانی که در فعالیت‌های فرهنگی، مذهبی و گردشگری شهر دخیل هستند تشکیل شود تا یک برنامه‌ی جامع برای برگزاری یک مراسم فراگیر و البته مستمر ریخته شود. یعنی نه فقط برای یک روز و یک سال، بلکه برنامه‌ای که آن‌قدر تکرار شود تا در ذهن مسافران جا بیفتد که فلان موقعِ سال در شیراز، اتفاقات خوبی می‌افتد. فکر می‌کنم این مهم‌ترین قدم است تا همه‌ی مسئولان با هم هماهنگ شوند اما بزرگترین بخش کار شرکت دادن بخش خصوصی در این برنامه‌هاست. یعنی ساز و کاری فراهم شود که بخش خصوصی به انگیزه‌ی کسب سود بیاید وسط. مثلاً تورهای گردشگری خودشان شروع کنند به تبلیغ برای روز شیراز یا مغازه‌داران تشویق شوند برای رونق کسب و کارشان تخفیف‌هایی به گردشگران بدهند. اگر این کار مستمر اتفاق بیفتد مطمئن باشید همه‌ی شهروندان شیرازی به سهم خود از آن سود خواهند برد. چون بخش‌های فرهنگی، مذهبی و اقتصادی مثل زنجیره به هم متصل هستند و رونق یک بخش، موجب رونق بخش‌های دیگر خواهد بود.

در یک جمله اگر کار را صرفاً دولتی نگاه کنیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد اما اگر مشارکت مردمی و بخش خصوصی را با ساز و کاری مشخص جلب کنیم، انشاءا... اتفاق‌های خوبی برای شیراز در اردیبهشت خواهد افتاد. چه بسا سرمایه‌گزارانی پیدا شوند که در بخش‌های مختلف سرمایه گزاری کنند. چون از سودآوری آن مطمئن هستند و به این شکل فرصتی برای اشتغال‌زایی مردم شهر فراهم می‌شود.

میـلاد دردانـه‌ی عـلی(ع) و ریــحانه‌ی نبــی(ص)، فرخنــده باد

تــهران . 5 اسفنـد 91 . دریـافـت مـدال سرآمـدی مهنــدسی

[+]