شیراز شهریست با قابلیتهای ویژه. شهری که هم جاذبههای تاریخی دارد، هم مهد ادب و فرهنگ است. پزشکان قابلی دارد و در حوزهی تجارت الکترونیک حرفهای بزرگی برای گفتن دارد و همهی اینها میتواند موجب رونق زندگی ساکنانش باشد اما همیشه یک سوال ورد زبان شیرازیها است: چرا این همه توانایی نهفته در شیراز، چرخهای رونق شهر ما را با سرعت مطلوب نمیچرخاند؟ شاید اولین جوابی که به ذهن برسد این باشد که برای کارهای بزرگ، هم همت والا نیاز است هم تجربههای بزرگ و در یک کلام کارهای بزرگ، مردان بزرگ میطلبد.
رضا محمدیان متولد 1354 است، مدرک مهندسی عمران دارد و کارشناس مادهی 27 نظام مهندسی است؛ اما نقطهی برجستهی کارنامهی شغلی او فعالیت در پروژههای عمرانی بزرگ است. ساخت هزار و ششصد و نود و پنج واحد مسکن مهر استان فارس که بزرگترین پروژهی پایان یافتهی مسکن مهر محسوب میشود؛ ساخت مجتمع یکصد و سی و هفت واحدی غدیر در بافت فرسوده شیراز و پروژهی چهارصد و هشتاد و هفت واحدی مسکن جزیرهی کیش و دهها پروژهی عمرانی بزرگ دیگر، کارنامهی تجربی او را پربار کرده است. چیزی که از آن میتوان به عنوان سرمایهای بزرگ در در حوزهی دانش و عمل یاد کرد و نکتهای که باعث شد او را به عنوان مهندس نمونهی سال 91 انتخاب کنند. محمدیان همچنین در حال حاضر مشغول تحصیل در رشتهی علوم سیاسی مقطع کارشناسی ارشد است تا افق نگاه بازتری نسبت به مسائل جامعه در حوزههای کلان بهدست آورد.
رضا محمدیان اگرچه مرد میدان عمل است اما معتقد است دنیای امروز، بیشتر از آنکه محتاج یک فرمانده باشد بر مدار مشارکت و همکاری میچرخد و بهتر است هرکسی یک جزء کوچک از یک کار بزرگ باشد تا مرد بزرگ کارهای کوچک. از این روست که او اعتقاد دارد برای داشتن یک شهر زیبا، آباد و البته پررونق، نمیتوان تنها به تجربهی شخصی تکیه کرد و مشارکت، رکن اصلی رسیدن به این هدف است. او روی سهم تمام شهروندان شیراز در به ثمررسیدن اندیشههایش حساب میکند و آنها را شریک برنامههای بزرگش میداند.